• آیا گناه سبب مرگ می‌شود یا خیر؟ خیلی از بیماری‌ها کشنده است و در نهایت بیمار می‌میرد و این دلیلی است بر سبب مرگ در پی بیماری حاصل از گناه.
• گناه سبب نزدیک شدن اجل می‌شود و جلو افتادن زمان فوت می‌شود.
• روایت: کسانی که به سبب گناه می‌میرند بیشتر  اند از آنهایی هستند که با اجل عادی می‌می‌رند. کسانی که به سبب احسان عمر میکنند بیشتر اند از کسانی که به عمر عادی عمر می‌کنند

بیماری‌های استثنا شده

• برخی بیماری هستند که این بیماری‌ها به سبب گناه حادث نمی‌شوند
• روایت: خداوند مومن را به هر بلایی و اورا میمیراند به هر نحو مرگی،‌ اما او را به بی عقلی مبتلا نمی‌کند.
• نشان آن هم حضرت ایوب است که به خیلی بلایی دچار شد اما به بی عقلی دچار نشد.
• روایات دیگر داریم که مومن به جذام و پیسی و بیماری های شائنه (دسته بیماری‌هایی که چهره را زشت می‌کند)  مبتلا نمی‌شود.(عدم ابتلا به بیماری بی‌عقلی از همه محکم‌تر است و محال است که مومن دچار بیماری بی‌عقلی شود زیرا با عقل توحید خداوند را می‌تواند بگوید و خداوند این را از او نمی‌گیرد)
• دلیل آن هم این استکه چون با دستورات اسلام از عوامل این بیماری آشنا هست پس آن را رعایت کرده و  دجار بیماری بیماری پیسی و جذام و موارد شائنه نمی‌شود و اگر به دستورات اسلام گوش نکند(خلاف کند) ممکن است که دچار شود.

برخی بیماری‌ها که اگر انسان گناه کند به این موارد مبتلا می‌شود

• روایت: تب سهم هر مومنی از آتش جهنم هست
• روایت: یک شب تب گناهان یک سال را پاک می‌کند
• بیشتر گناه با تب برطرف می‌شود
• روایت: هیچ اضطراب رگی (ارق) حاصل نمی‌شود و ابتلایی به میگرن صورت نمی‌گیرد برای مومن مگر بواسطه گناه
• گناه سبب سردرد می‌شود
• کسی که گناه کند ممکن است به همه گناهان مرتکب شود ولی این موارد در روایت‌ها تصریح و تأکید شده است.
• بیماری گناهان را پاک می‌کند: روایت: مومن به مبتلا به بیماری و خستگی و اذیتی و اندوهی(حزن) و اندوه (هم و غم) مبتلا نمی‌شود مگر بخاطر کفاره گناه او
• اگر کسی گناه کند موانع بیماری برطرف می‌شود و خداوند شرایط را فراهم می‌کند تا او بیماری شود تا اینکه کفاره گناهش باشد و با این‌گناهان در روز قیامت مواخذه نشود
• روایت: هرگاه خداوند خیری برای بنده اش بخواهد او را در این دنیا عقوبت می‌کند و هرگاه اراده کند تا شری به بنده‌اش برسد، گناهانش را نگه‌داری میکند تا اینکه روز قیامت برسد تا آنجا عقوبت شود
• بیمار شدن افراد(پاک شدن گناهان) یک علل غایی دارد و هدفی دارد
• روایت از حضرت رسول ص: هر بدنی که تذکیه نمی‌شود و زکاتش پرداخت نمی‌شود این ملعون است درهر 40 روز یک بار باید بدن زکات بدهد و اصحاب گفتند یا رسول‌الله  ص زکات بدن چیست؟  فرمود اینکه بدن مبتلا به آفتی شود. زمانی که اصحاب این را شنیدند ترسیدند و رسول خدا این ترس را دید فرمود: این خراشی که در بدنش بوجود می‌یاید و سنگی که به او می‌افتد و  پایی که با زمین برخورد میکند و مبتلا به مختصر بیماری می‌شود و خاری که در دست یا پایش فرو رود و مشابه این را فرموند تا اینکه به  پرش چشم انسان هم اشاره کردند.
• روایت: بیماری برای مومن پاک کردن  و رحمت است و برای کافر تأدیب و شکنجه و نفرین است و همواره این بیماری همراه مومن است و از او جدا نمی‌شود تا انیکه تمام گناهان اورا پا کند
• روایت: میگرن و سردرد یک شب کل گناهان را می‌ریزد مگر کبائر
• گناه علت فاعلی یک بیماری است ولی پاک شدن گناه(کفاره بودن گناه) علت غایی است.
• وجود گناه سبب بیماری و بیماری علت پاک شدن گناه است.
• چیزی که سبب بیماری است خود گناه است و چیزی که توسط بیماری پاک می‌شود، خود گناه نیست بلکه اثر گناه است.
• آیا بیماری برای مومن خوب است یا اینکه بد؟ از روایت‌های زیادی استخراج می‌شود که بیماری برای انسان خوب است زیرا کفاره است و پاک کنند است واین موارد مفید است. پس گناه خیر است
• روایت: بیماری فقط گناه را پاک می‌کند و ثواب ندارد.
•  روزی ابوذر مبتلا به بیماری شدید شد و پیش حضرت رسول ص رفت و حضرت رسول به او فرمودند که چگونه صبح کردی و ابوذر گفت که شب را صبح کردم با تب و پیامبر فرموند که صبح کردی در یک تکه از باغ‌های بهشت. درگیر زندگی بودی و خداوند بوسیله این تب گناهانی که در دینت خدشه می‌کند آمرزید و  بشارت باد بر تو ای ابوذر
• روایت: بیماری برای مومن رحمت و تطهیر و پاک کننده است
• روایت از رسول خدا ص: برای بیماری چهار خصلت هست: ۱-گناهانش نوشته نمی‌شود ۲-تمام اعمال خیر او و عبادتی که در حال سلامتی انجام میداد هر چند در بیماری انجام ندهد و بخاطر بیماری نتواند انجام دهد برای او نوشته می‌شود ۳-بیماری او میرود سراغ همان عضو از بدن او و گناه آن را از آن عضو خارج می‌کند ۴-اگر بمیرد میمیرد درحالی که گناهانش آمرزیده شده است واگر زنده بماند با گناه آمرزیده شده زنده مانده است
• روایت: برای بیماری سه منفعت هست: ۱- در بیماری یاد خدا می‌افتد۲-درحال بیماری اگر دعا کنید مستجاب می‌شود ۳- بیماری گناه را از بین می‌برد
• روایت: مردی سراغ حضرت رسول ص آمد و پیامبر به ایشان گفت تب را می‌شناسی و ایشان گفتند که تب چیست؟ پیامبر  فرمودند: دردی که سر را فرا می‌گیرد و گرمی که در بدن است و آن مرد فرمود که هیچگاه به تب مبتلا نشدم. حضرت پس از رفتن این مرد به اصحاب فرمود کسی که دوست دارد یکی از اهل جهنم را ببیند به این مرد نگاه کند
• نشانه اهل جهنم بودن است برای کسی که به تب و درد مبتلا نشود
• روایت: این را دوست ندارم که کسی در دنیا مبتلا به بیماری و دردی نشود
• امام علی ع: سلامتی خودش دردی و بیماری است.(بعنوان بیماری است چون عاملی برای پاک شدن نمی‌شود)
• روایت: برای اهل بلا در آخرت درجاتی است که این درجات به وسبله عمل بدست نمی‌آید و این درجه بوسیله بلا بدست می‌آید و این درجات بقدری بزرگ است که شخص در آخرت آرزو می‌کرد که بدنش بوسله بلایا تکه تکه می‌شد
• روایت: کسی به حقیقت ایمان نمی‌رسد مگر اینکه این سه خصلت را داشته باشد: ۱- مرگ برای او محبوب‌تر است از زندگی ۲- فقر برای او محبوب تر است از غنا ۳-بیماری برای او از سلامتی محبوب تر است
• وصیت حضرت رسول به امام علی ع: ناله مومن از بیماری تسبیح است و وقتی از بیماری داد میزند این تحلیل(لا اله الا الله گفتن) است و خوابیدن او عبادت است و وقتی بیمار می‌شود و به این سمت و آن سمت می‌خوابد حکم جهاد است در راه خدا
• روایت: هرگاه خداوند کسی را دوست داشت اور ا مبتلا به بلا می‌کند و دور او همه بلایا می‌گردند
• روایت: هرگاه خداوند بنده‌ای را دوست داشته باشد تحفه‌ای نظیر میگرن یا تب یا ورم ملتهمه  به او می‌فرستد
• علی رغم همه روایت‌ها  واینکه چقدر بیماری خوب است اما انسان نباید از خداوند بیماری درخواست کند و باید از خدوند عافیت بخواهد
• ناله مومن از بیماری تسبیح است و وقتی از بیماری داد میزند این تحلیل(لا اله الا الله گفتن) است و خوابیدن او عبادت است و وقتی بیمار می‌شود و به این سمت و آن سمت می‌خوابد حکم جهاد است در راه خدا است اما عافیت نزد من برتر است
• رسول خدا ص کسی را دید که از خداوند صبر می‌خواست و پیامبر ص فرمود از خداوند بلا خواستی و صبر با بلا هست و این کار را نکن و از خداوند عافیت بخواه
• جمع بندی: بیماری خوب است اما انسان نباید از خداوند بیماری را بخواهد و بلکه باید از خداوند عافیت را بخواهد و سلامتی را بخواهد
• استفاده از موارد روحیه بخش خودش از حقیقت طب است. با موارد روحیه بخش مثلا اینکه گناهان انسان با بیماری پاک می‌شود می‌توانیم امید به بیمار بدهیم و ایشان را در جهت بهبود یاری نماییم
• حضرت موسی ع از خداوند سوال میکند که دارو از چه کسی است؟ خداوند فرمود از من است و حضرت فرمود که مردم با طبیب چکار میکنند و خداوند فرمود که دل‌هایشان را خوش می‌کنند
• بیمار وقتی بیمار می‌شود ناراحت و ناخوش و دلخوری پیدا می‌کند و این حالت دلخوری اش را تشدید میکند و این غصه و هم و غم خودش عامل بیماری است و بیماری او را تشدید خواهد کرد و وقتی بیمار را دلخوش میکنیم سبب میشود که انگیزه او بیشتر شود  چه بسا خوشحال هم بشود
• بیماری نظر خداوند است به بنده و وقتی خداوند کسی را بیمار میکند یعنی اینکه با او کار دارد و ایشان را دوست دارد. یک هدیه ای است برای بنده از سمت خدا

بیماری کافر چه حکمی دارد

• روایت: بیماری برای مومن تطهیر و رحمت است و برای کافران تأدیب و لعنت و عذاب و دور کردن از خداست: چرا؟
• زیرا مومن وقتی می‌فهمد که این بیماری عامل پاک کنندگی دارد به خداوند امیدوار تر می‌شود
• وقتی کسی بیمار می‌شود به سمت خداوند گرایش بیشتری پیدا خواهد کرد
• اما: وقتی کافر مریض می‌شود دلیلی برای بیماری نمی‌بیند و تنها بدشانسی را عامل آن می‌داند و این که چرا باید من  مریض شوم،‌ خود عذاب محسوب می‌شود.
• روایت: بیماری ها برای کافر انتقام است و سبب عذاب آخرت هم می‌شود و این نیست مگر بخاطر گناه و گناه بخاطر شهوت است
• نوع بیماری مومن و بیمار کافر تفاوت دارد و همچنین بیماری مومن و بیماری کافر اختلاف دارد
• امام معصوم ع: ما صبح می‌کنیم با بلا و شب می‌کنیم با بلا و اگر بلایی بیاید صبر میکنیم و به این بلاها عادت داریم ولی کافر به خوشی و رفاه و راحتی عادت کرده و بابلا مکدر می‌شود